نسوله

لغت نامه دهخدا

( نسولة ) نسولة. [ ن َ ل َ ] ( ع ص ) ناقه که به جهت زه نگاه دارند. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). آن ستور که از او نسل گیرند. ( مهذب الاسماء ). چهارپای ماده ای که برای نسل گیری نگه دارند. ( از اقرب الموارد ). || کثیرةالنسل. مادیان فراوان بچه. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس