نسطاس

نسطاس رومی و او غلامی بود از آن صدیق رضی الله عنه و ده هزار دینار از روی قیمت استعداد داشت و صدیق رضی الله عنه، او را گفته بود که اگر ایمان آری آن مال که تو داری و دران تجارت میکنی بتو بخشم
نسطاس مسلمان نمی شد و دل صدیق رضی الله عنه از او ملول بود تا اینکه روزی صدیق رضی الله عنه دید که امیه بلال حبشی را که غلام او بود بر خاک گرم افکنده بود و سنگهای تفسیده بر سینهُ وی نهاده و او در این حال احد احد میگفت ابوبکر صدیق رضی الله عنه دل برو سوخت و گفت ای امیه وای بر تو این دوست خدای را چند عذاب میکنی امیه گفت یا ابابکر اگر دلت برو میسوزد او را از من بخر گفت بچند میفروشی گفت عوض میکنم او را به نسطاس رومی، ابابکر چون این کلمه از امیه شنید غنیمت شمرده نسطاس را با تمام استعداد او بداد و بلال ر ض را بستد و فی الحال به امید ثواب اخروی آزاد کرد
... [مشاهده متن کامل]