نسرم
لغت نامه دهخدا
نسرم. [ ن َ رَ ] ( اِخ ) نام بتی است به صورت زنی در بتخانه بامیان نزدیک به سرخ بت و خنگ بت. ( برهان قاطع ) ( از فرهنگ نظام ) ( از انجمن آرا ) ( از جهانگیری ). از کوه تراشیده اند، به شکل زنی است و از آن دو خردتر است و از آثار بودائیان ، چه وقتی خراسان ایران مذهب بودائی داشته. ( فرهنگ نظام ). و او را «ستوا» هم می گویند. ( برهان قاطع ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
نسرم هم خانواده نسار است به معنای سایه یا جهتی که کمتر آفتاب بر آن بتابد .
متضاد آفتابگیر میباشد
متضاد آفتابگیر میباشد
نسرم ؛ با کسره ن وس ، در گویش شهر بابکی به معنی سایه ی بسیار سرد است
به معنی پشت به افتاب . یا جایی که افتاب نداشته باشه میگویند نسرم
نسرم به جایی گفته میشود که افتاب نداشته باشه یا به قول معروف پشت به افتاب باشه