مجموعه دست نوشته های صنعا اشاره به نسخه های زیادی از قرآن های متعلق به چهار سدهٔ نخست اسلام است که در «مسجد جامع صنعاء» کشف شده اند. در واقع آنچه کشف شد قرآن های کامل نبوده بلکه دوازده هزار برگه از جنس پوست بوده که متعلق به حدود هزار قرآن هستند به علاوه مقدار زیادی ورق های کاغذی. اما هیچ یک از قرآن های پوستی کامل نیستند و از برخی فقط یک یا چند ورقه باقی مانده است. قرآن های یافته شده عمدتاً از چهار سدهٔ نخست اسلام هستند. از آن ها بیست ودو قرآن به خط حجازی نوشته شده اند که بیشتر آن ها از سدهٔ نخست اسلام هستند. قرآن های متعدد دیگری به خط کوفی اند. یکی از نسخه های قرآن ( DAM 01 - 27. 1 ) دارای دو لایه نوشته است: متن روئین با قرآن امروزی یکی است در حالی که متن زیرین حاوی گونه های متفاوتی از متن استاندارد قرآن است.
... [مشاهده متن کامل]
این دست نوشته ها در ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲ میلادی، رقمی شدند و در دسترس همگان قرارگرفتند.
آزمایش های رادیوکربن نشان می دهند که دست نوشتهٔ DAM 01 - 27. 1، در نتیجه متن زیرین، با دقت ۶۵ درصد بین سال های ۶۱۴ تا ۶۵۶ میلادی و با دقت ۹۵ درصد بین ۵۷۸ و ۶۶۹ میلادی ( ۴۹ هجری ) نوشته شده است. فرانسوآ دِرُش، استاد «تاریخِ قرآن» و متخصص دست نوشته های قرآنی در فرانسه می گوید که آزمون کربنِ چهارده گرایش به قدیمی نشان دادن تاریخ ها دارد و بر اساس این آزمایش در حال حاضر بعضی نسخ قرآنی تاریخی کهن تر از تولدِ محمد دارند. گیوم دی بر اساس تحقیق هایی که بر روی متن انجام داده، بر این نظر است که متنِ زیرینِ این دست نوشته به احتمال بسیار محتمل در ثلثِ آخرِ سدهٔ هفتم میلادی در دوران مروانیان نوشته شده است. برای سِلَر، پژوهشگر متون قرآنی، متن زیرین از لحاظ نگارش متعلق به مصحف های اواخر سدهٔ هفتم میلادی است، و متن رویین متعلق به سدهٔ هشتم میلادی.
در سال ۱۹۷۲، گروهی از کارگران در ضمن بازسازی دیوار یک اتاق زیر شیروانی در «مسجد جامع صنعا» در یمن با انبوهی از دست نوشته های قدیمی مواجه شدند. آن ها متوجه نشدند که چه چیزی را پیدا کرده بودند و همه دست نوشته ها را در کیسه های سیب زمینی قرار داده و در پله یکی از مناره های مسجد گذاشتند. قاضی اسماعیل الاکوا، که در آن زمان رئیس امور عتیقهٔ یمن بود، متوجه اهمیت دست نوشته ها شد. الاکوا خواستار کمک بین المللی برای آزمایش و حفاظت از دست نوشته ها شد و در سال ۱۹۷۹ موفق شد نظر یک محقق بازدیدکنندهٔ آلمانی را جلب کند و این محقق توانست دولت آلمان غربی را متقاعد کند که برای مرمت این دست نوشته ها پروژه ای را آغاز کند.
... [مشاهده متن کامل]
این دست نوشته ها در ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲ میلادی، رقمی شدند و در دسترس همگان قرارگرفتند.
آزمایش های رادیوکربن نشان می دهند که دست نوشتهٔ DAM 01 - 27. 1، در نتیجه متن زیرین، با دقت ۶۵ درصد بین سال های ۶۱۴ تا ۶۵۶ میلادی و با دقت ۹۵ درصد بین ۵۷۸ و ۶۶۹ میلادی ( ۴۹ هجری ) نوشته شده است. فرانسوآ دِرُش، استاد «تاریخِ قرآن» و متخصص دست نوشته های قرآنی در فرانسه می گوید که آزمون کربنِ چهارده گرایش به قدیمی نشان دادن تاریخ ها دارد و بر اساس این آزمایش در حال حاضر بعضی نسخ قرآنی تاریخی کهن تر از تولدِ محمد دارند. گیوم دی بر اساس تحقیق هایی که بر روی متن انجام داده، بر این نظر است که متنِ زیرینِ این دست نوشته به احتمال بسیار محتمل در ثلثِ آخرِ سدهٔ هفتم میلادی در دوران مروانیان نوشته شده است. برای سِلَر، پژوهشگر متون قرآنی، متن زیرین از لحاظ نگارش متعلق به مصحف های اواخر سدهٔ هفتم میلادی است، و متن رویین متعلق به سدهٔ هشتم میلادی.
در سال ۱۹۷۲، گروهی از کارگران در ضمن بازسازی دیوار یک اتاق زیر شیروانی در «مسجد جامع صنعا» در یمن با انبوهی از دست نوشته های قدیمی مواجه شدند. آن ها متوجه نشدند که چه چیزی را پیدا کرده بودند و همه دست نوشته ها را در کیسه های سیب زمینی قرار داده و در پله یکی از مناره های مسجد گذاشتند. قاضی اسماعیل الاکوا، که در آن زمان رئیس امور عتیقهٔ یمن بود، متوجه اهمیت دست نوشته ها شد. الاکوا خواستار کمک بین المللی برای آزمایش و حفاظت از دست نوشته ها شد و در سال ۱۹۷۹ موفق شد نظر یک محقق بازدیدکنندهٔ آلمانی را جلب کند و این محقق توانست دولت آلمان غربی را متقاعد کند که برای مرمت این دست نوشته ها پروژه ای را آغاز کند.
