نسبت ذهنی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نسبت ذهنی به ارتباط میان دو چیز در ذهن اطلاق می شود و در اصول فقه کاربرد دارد.
نسبت ذهنی، مقابل نسبت خارجی بوده و به معنای علاقه و ارتباط میان دو چیز در افق ذهن است؛ به عبارت دیگر، ارتباط میان وجود ذهنی یک چیز همانند موضوع و وجود ذهنی چیز دیگر همانند محمول نسبت ذهنی نامیده می شود، مثل:رابطه وجود ذهنی آتش افروز با وجود ذهنی آتش .
نکته
نسبت خارجی به اعتبار تعلق و وجودش در ذهن ، نسبت ذهنی نامیده می شود؛ برای مثال، در جمله «زید القائم»، میان زید و قائم در خارج اتحاد وجودی است، اما در تحلیل ذهن بین مفاهیم زید و قائم نسبت برقرار است.

پیشنهاد کاربران

بپرس