نسبت تصادقی

[ویکی فقه] نسبت تصادقی به نسبت ذهنی حاکی از عینیت خارجی مصداق دو مفهوم اطلاق می شود.
نسبت تصادقی، نوعی نسبت ذهنی است که بر ارتباط بین دو مفهوم در ذهن دلالت می کند، به گونه ای که ذهن حکم می کند در خارج یکی عین دیگری است؛ یعنی در خارج به یک وجود موجودند.
کاربرد نسبت تصادفی در جمله اسمیه
در مرکبات تام خبری که به صورت جمله اسمیه می باشد، این نوع نسبت وجود دارد، زیرا در آن ها حمل به صورت «هو هویت» یعنی «این همانی» است. برای مثال، در جمله «زید قائم»، زید و قائم در خارج اتحاد وجودی دارند و یکی عین دیگری است، اما در تحلیل ذهن بین مفاهیم آن ها نوعی تغایر وجود دارد که دو طرف نسبت قرار می گیرند.
نکته
نسبت تصادقی، هم در جمله های خبری اسمی قابل تصور است و هم در جمله های خبری فعلی، ولی چگونگی وجود آن ها فرق می کند.