نسب نامه. [ ن َ س َ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) شجره ای که بر آن انساب آباء و اجداد مرقوم باشد. ( آنندراج ). نژادنامه. شجره نسب. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به مشجره شود : نسب نامه دولت کیقباد ورق بر ورق هر سوئی برده باد.
نظامی.
گر اسفندیار از جهان رخت برد نسب نامه من به بهمن سپرد.
نظامی.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ورقه ای که در آن صورت پدران یک فرد یامادران اویاپدران ومادران وی نوشته شده باشدشجره النسب : قیمتی درقیامت ایمانست نه نسب نامهائ انسانست . ( حدیقه .مد.۶۷۳ )
فرهنگ معین
(نَ سَ. مِ ) [ ع - فا. ] (اِمر. ) ورقه ای که در آن صورت پدران یک فرد، یا مادران او، یا پدران و مادران وی نوشته شده باشد، شجرة النسب .
فرهنگ عمید
نوشته ای که اصل و تبار و نام اجداد کسی در آن ذکر شده باشد.