نسب دار

لغت نامه دهخدا

نسب دار. [ ن َ س َ ] ( نف مرکب ) که صاحب اصل و نسب است. که اصیل است. نژاده :
گر او را سوی گوهر گرم شد پای
نسب داران گوهر باد برجای.
نظامی.

فرهنگ فارسی

که صاحب اصل و نسب است

پیشنهاد کاربران

بپرس