نساکده. [ ن ِ ک َ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) خانه مخصوص که ایرانیان [ زردشتی ] مرده را پیش از حمل به دخمه موقتاً در آن می نهاده اند. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به نسا شود.
فرهنگ فارسی
خان. مخصوص که ایرانیان مرده را پیش از حمل به دخمه موقتا در آن می نهاده اند
