نزهت نشین. [ ن ُ هََ ن ِ ] ( نف مرکب ) که جای باصفائی دارد. که در نزهت ستان است. که در آسایش و سرور است. که در نزهتگاه ساکن است : به زندانیان زمین زیر خشت به نزهت نشینان باغ بهشت.
نظامی.
فرهنگ فارسی
که جای با صفائی دارد . که در نزهت ستان است . که در آسایش و سرور است که در نزهتگاه ساکن است .
