نریمان کربلائی نجف اوغلو ( به انگلیسی: Nariman Karbalayi Najaf oglu Narimanov ) ( به ترکی آذربایجانی: Nəriman Kərbəlayi Nəcəf oğlu Nərimanov ) به روسی Нарима́н Кербелаи Наджа́ф оглы Нарима́нов ) یا به اختصار نریمان نریمانف ( ۲ آوریل ۱۸۷۰ ( ۲۶ فروردین ) در تفلیس – ۱۹ مارس ۱۹۲۵ ( ۲۹ اسفند ) در مسکو ۵۴ سال ) نویسنده آذربایجانی، انقلابی بلشویک، نویسنده، ناشر، روزنامه نگار، سیاستمدار و دولتمرد بود. در سال ۱۹۲۰ نریمانف رهبری اولین سال آغازین دولت جمهوری شوروی سوسیالیستی آذربایجان در ترکیب اتحاد جماهیر شوروی را به عهده گرفت و جانشین میرزا داوود حسینوف رئیس کمیته موقت انقلابی شد ( ۱۶ ماه مه سال ۱۹۲۰–۱۹ ماه مه سال ۱۹۲۱ ) ، سپس او مدتی رئیس شورای کمیسرهای خلق ( ۱۹۲۱–۱۹۲۲ ) بود. در سال ۱۹۲۲، او به عنوان رئیس جمهوری فدراتیو سوسیالیستی قفقاز جنوبی شوروی انتخاب شد. او در نخستین جلسه کمیته اجرایی مرکزی اتحاد جماهیر شوروی در ۳۰ دسامبر ۱۹۲۲ یکی از چهار رئیس جلسه بود. نریمانف از آوریل ۱۹۲۳ تا آخر عمر عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست اتجاد جماهیر شوروی بود.
... [مشاهده متن کامل]
نریمان نریمانف به دنبال حمله قلبی درگذشت و در میدان سرخ مسکو دفن شد.
نریمانف همچنین دبیر باشگاه همت در باکو بود که در اوایل ۱۲۸۳ توسط گروهی از مهاجران ایرانی به منظور تشکل دهی صدهزار کارگر ایرانی در باکو تأسیس شده بود و هسته مرکزی حزب اجتماعیون عامیون را تشکیل می داد.
منطقه ای بزرگ در شهر باکو، دانشگاه علوم پزشکی و ایستگاه های مترو به یادبود او نام گذاری شده اند. در منطقه لنکران یک شهر به نریمان آباد به افتخار او وجود دارد. شهرستان های دیگری به نام وی در روسیه و بلاروس است.
لئون تروتسکی نظریه پرداز مارکسیست مرگ نریمان را «دومین تاسف بزرگ برای بلوک شرق، پس از مرگ لنین» می داند. و گریگوری ارژنیکیدزه بلشویک گرجی تبار او را «بزرگ ترین نماینده حزب ما ( کمونیست ) در شرق» شمرده است.
نریمانف کتاب بازرس دولت نیکلای گوگول را به ترکی ترجمه کرد و تعداد زیادی نمایشنامه، داستان و رمان مانند بهادر و سونا ( ۱۸۹۶ ) را نوشت. او همچنین نویسنده کتاب های سه گانه تاریخی نادر شاه ( ۱۸۹۹ ) است.
... [مشاهده متن کامل]
نریمان نریمانف به دنبال حمله قلبی درگذشت و در میدان سرخ مسکو دفن شد.
نریمانف همچنین دبیر باشگاه همت در باکو بود که در اوایل ۱۲۸۳ توسط گروهی از مهاجران ایرانی به منظور تشکل دهی صدهزار کارگر ایرانی در باکو تأسیس شده بود و هسته مرکزی حزب اجتماعیون عامیون را تشکیل می داد.
منطقه ای بزرگ در شهر باکو، دانشگاه علوم پزشکی و ایستگاه های مترو به یادبود او نام گذاری شده اند. در منطقه لنکران یک شهر به نریمان آباد به افتخار او وجود دارد. شهرستان های دیگری به نام وی در روسیه و بلاروس است.
لئون تروتسکی نظریه پرداز مارکسیست مرگ نریمان را «دومین تاسف بزرگ برای بلوک شرق، پس از مرگ لنین» می داند. و گریگوری ارژنیکیدزه بلشویک گرجی تبار او را «بزرگ ترین نماینده حزب ما ( کمونیست ) در شرق» شمرده است.
نریمانف کتاب بازرس دولت نیکلای گوگول را به ترکی ترجمه کرد و تعداد زیادی نمایشنامه، داستان و رمان مانند بهادر و سونا ( ۱۸۹۶ ) را نوشت. او همچنین نویسنده کتاب های سه گانه تاریخی نادر شاه ( ۱۸۹۹ ) است.
