نرگس مسکین

لغت نامه دهخدا

نرگس مسکین. [ ن َ گ ِ س ِ م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نرگس که تمام قسمت های آن سفید است :
همیشه تا گل سوری بُوَد به وقت بهار
چنانکه نرگس مسکین بُوَد به وقت خزان.
فرخی.
رجوع به نرگس شود.

فرهنگ فارسی

نرگس که تمام قسمتهای آن سفید باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس