نروو آمادو. نِرْوو، آمادو (۱۸۷۰ـ۱۹۱۹)(Nervo, Amado)
نِرْوو، آمادو
(نام اصلی: خوان کریسوسْتومو رویس دِ نِرْوو) نویسنده، شاعر و دیپلمات مکزیکی. عموماً وی را بزرگ ترین شاعر مکزیکی نهضت ادبی مشهور به نوگرایی (مدرنیسمو) اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ می دانند. از ویژگی های شعر درون نگرایانه اش احساس عمیق مذهبی و قالب های ساده است. نروو در ۱۸۸۸ روزنامه نگاری پیشه کرد. در ۱۸۹۴ به مکزیکوسیتی رفت، و در آن جا نخستین رمانش، امتحان نهایی (۱۸۹۵)، و نخستین دفتر شعرش به شیوۀ نوگرایی را به نام مرواریدهای سیاه (۱۸۹۸) منتشر کرد. در ۱۸۹۸ به تأسیس مجلۀ نقد نو، که از بانفوذترین نشریات نوگرا بود، کمک کرد. نروو از ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۸ در مادرید زندگی کرد، اما وقت زیادی را نیز در محافل ادبی پاریس گذراند. بیشتر اشعار، مقالات، و داستان های کوتاهش حاصل این دوره اند که در ۲۹ جلد گردآوری شده اند.
نِرْوو، آمادو
(نام اصلی: خوان کریسوسْتومو رویس دِ نِرْوو) نویسنده، شاعر و دیپلمات مکزیکی. عموماً وی را بزرگ ترین شاعر مکزیکی نهضت ادبی مشهور به نوگرایی (مدرنیسمو) اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ می دانند. از ویژگی های شعر درون نگرایانه اش احساس عمیق مذهبی و قالب های ساده است. نروو در ۱۸۸۸ روزنامه نگاری پیشه کرد. در ۱۸۹۴ به مکزیکوسیتی رفت، و در آن جا نخستین رمانش، امتحان نهایی (۱۸۹۵)، و نخستین دفتر شعرش به شیوۀ نوگرایی را به نام مرواریدهای سیاه (۱۸۹۸) منتشر کرد. در ۱۸۹۸ به تأسیس مجلۀ نقد نو، که از بانفوذترین نشریات نوگرا بود، کمک کرد. نروو از ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۸ در مادرید زندگی کرد، اما وقت زیادی را نیز در محافل ادبی پاریس گذراند. بیشتر اشعار، مقالات، و داستان های کوتاهش حاصل این دوره اند که در ۲۹ جلد گردآوری شده اند.
wikijoo: نروو،_آمادو_(۱۸۷۰ـ۱۹۱۹)