نرم رفتن

لغت نامه دهخدا

نرم رفتن. [ ن َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) ملایم رفتن. آهسته رفتن. ( ناظم الاطباء ). به آهستگی رفتن. بی شتاب رفتن. به تأنی رفتن. به آرامی رفتن. آرام رفتن. ( یادداشت مؤلف ). دَف . دَب . دَجیج. دَجَجان. تَهْواد. تهوید. تهادی. ذَمْل. ذُمول. ذَمیل. ذَمَلان. تعاطف. تدبیب. کتکتة. ( منتهی الارب ). دَبیب. ( از ترجمان القرآن ) ( از منتهی الارب ). رَهْو. ( دهار ). کَتْف. هَمیم. ( تاج المصادر بیهقی ) :
همی رفت نرم از بر خاک گرم
دو دیده پر از آب کرده ز شرم.
فردوسی.
|| شادمانه رفتن.( ناظم الاطباء ). خرامان رفتن :
سمن بوی خوبان با ناز و شرم
همه پیش کسری برفتند نرم.
فردوسی.
|| هموار رفتن ستور.

فرهنگ فارسی

ملایم رفتن آهسته رفتن بی شتاب رفتن

مترادف ها

glide (فعل)
سر خوردن، سریدن، اسان رفتن، نرم رفتن، پرواز کردن بدون نیروی موتور

فارسی به عربی

انزلاق

پیشنهاد کاربران

بپرس