نرم خواندن

نرم خواندن ؛ مخافتة. ( ترجمان القرآن ) . یواش گفتن : چون وی [ ابوبکر ] به شب نماز کردی قرآن نرم خواندی و چون عمر نماز کردی بلند خواندی. ( هجویری ) . و در نماز �بسم اﷲ� بلند گویند اگرچه قرائت نرم خوانند در مواضعی که نرم باید خواندن. ( کتاب النقض ص 463 ) .
|| به لطف. لطیف. لطیفانه. نازکانه.