نرم افزار کاربردی

نرم افزار کاربردی ( به انگلیسی: Application software ) یا اپلیکیشن ( اپ ) ( به انگلیسی: App ) یا یک ، برنامهٔ رایانه ای است؛ که برای اجرای گروهی از توابع هماهنگ، وظایف یا فعالیت هایی برای منفعت کاربر طراحی شده است. نمونه هایی از یک نرم افزار کاربردی عبارتند از: واژه پردازها، صفحات گسترده ها، نرم افزارهای حسابداری، مرورگرهای وب، رایانامه خوان ها، مدیا پلیرها، مشاهده گرهای پرونده، شبیه سازهای پرواز و ویرایشگرهای گرافیک. این عبارت نرم افزار سیستمی معنی پیدا می کند که عمدتاً شامل اجرا کردن رایانه می شود. نرم افزار سیستمی در مقابل در پس زمینه عمل می کند و خدماتی را فراهم می کند که دیگر نرم افزارها یا سیستم عامل می توانند برای انجام کارهای خود از آن استفاده کنند. اما در عوض معمولاً مستقیماً با کاربر عادی در تماس نیست و خدماتی را به او ارائه نمی دهد. موبایل ها ( هوشمند ) نیز همانند کامپیوترها نرم افزارها و برنامه های مختلفی دارند. که در بازار آنها را بیشتر با واژه اپلیکیشن یا به اختصار App می شناسند. که در واقع به معنی همان اپلیکیشن موبایل یا نرم افزار موبایل می باشد.
بسیاری نرم افزارهای کاربردی، برای توسعه دهندگان ابزار رابط برنامه نویسی کاربردی هم فراهم می کنند تا بتوان از قابلیت های نرم افزار در نرم افزارهای جدید استفاده کرد. برای مثال نرم افزار ادوبی آکروبات هنگام نصب ای پی آی فراهم می کند که برنامه نویس می تواند با استفاده از آن توانایی های آکروبات در برنامهٔ خود به کار گیرد. بسیاری از نرم افزارهای امروزی جنبه خدمات رسانی دارند. [ ۱]