نرشته

لغت نامه دهخدا

نرشته. [ ن َ رِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) نریسیده. نارشته. ناریسیده. مقابل رشته. رجوع به رشته شود :
چون آخر رشته این گره بود
این رشته نرشته پنبه به بود.
نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس