نرخ بیکاری در چین

نرخ بیکاری چین به علت افزایش چندی و تأثیر نابرابر آن بر ناحیه های گوناگون اجتماعی، در سال های پیشین، یک مسئله اجتماعی جدی در چین بوده است، که زمان اجرای سیاست درهای باز در روزهای نخستین دهه ۱۹۸۰، نفوذ سرمایه گذاری خارجی در چین به شدت افزایش پیدا کرد. بعد از آن رابطه بین شرکت های سرمایه گذاری خارجی و توسعه بازار کار شهری دوگانه می باشد. بعد از آن مخالفان بر شکل مقررات بازار کار اثر می گذارند. با این شرایط موجود، شرکت های سرمایه گذاری خارجی نیز به منبع اصلی تقاضا برای کارگران مهاجر ناحیه های شهری و روستایی دگرگون می شوند. بعد از آن بهره جویی نیروی کار چین از طرف شرکت های خارجی منجر به کمبود نیروی کار شرکت های داخلی می شود. عوامل جمعیتی نیز بر بیکاری در چین مؤثر است، که برخی از آن عوامل عواملی همچون سن و جنس. موقعیت زنان در بازار کار با کاهش نرخ مشارکت نیروی کار، افزایش بیکاری، افزایش شدت کار و افزایش شکاف دستمزد جنسیتی رو به وخامت گذاشته است. اقتصاد چین برای بهتر شدن پس از ۳ سال قرنطینگی «صفر کووید» با موانعی بیش از اندازه روبرو می شود، چون داده های گذشته نمایانگر کندی مداوم رشد می باشد. بنابر این، بیکاری در چین به شکل قابل توجهی به خصوص در بین جوانان جمعیت، افزایش پیدا کرده است. [ ۱] [ ۲]