نرخ بهره استقراض بین بانکی لندن

دانشنامه عمومی

نرخ بهره استقراض بین بانکی لندن[ ۱] ( به انگلیسی: London Interbank Offered Rate ) که اغلب از آن با عنوان اختصاری «لیبور»[ ۲] ( به انگلیسی: LIBOR ) یاد می شود، نرخ سود متوسطی است که به صورت روزانه توسط بانک های اصلی لندن تعیین می شود و به وسیله آن بانک ها از یک دیگر با نرخ بهره ای پائین تر از نرخ های بهره معمول پول استقراض می کنند. بانک هایی که با کمبود موقت نقدینگی مواجه شده اند، از این پول برای قرض دادن به مشتریان شان استفاده می کنند.
در بریتانیا، سازمان خدمات مالی بریتانیا مسئولیت نظارت بر نحوه مراحل نرخ بهره استقراض بین بانکی لندن را برعهده دارد. [ ۳]
معادل نرخ بهره استقراض بین بانکی لندن در اتحادیه اروپا، «یوریبور» ( به انگلیسی: Euribor ) نام دارد که برای مبادلات بین بانکی بانک های فعال در معاملات حوزهٔ یورو کاربرد دارد. [ ۴]
در نظام وام دهی متقابل بین بانکی، بانکی که با کمبود موقت نقدینگی مواجه شده است، برای تأمین جریان مالی خود، از بانکی که دارای مازاد نقدینگی است وام کوتاه مدت دریافت می کند و به این ترتیب، لزومی ندارد تا مبالغ زیادی پول نقد را بدون استفاده نگهداری کند. نرخی که بانک وام دهنده از بانک وام گیرنده مطالبه می کند، منعکس کننده ارزیابی وام دهنده از اعتبار و توانایی مالی بانک وام گیرنده است. [ ۳]
برای محاسبه لیبور، از هر یک از بانک های اصلی در لندن خواسته می شود تا هر روز، نرخی را که بانک های دیگر برای وام دهی به آن مطالبه می کنند، و نرخی که همین بانک برای وام دهی به بانک های دیگر در نظر می گیرد را در اختیار یک مرکز مشخص قرار دهد. متوسط این نرخ ها، نرخ لیبور را تشکیل می دهد. [ ۳] [ ۴]
عکس نرخ بهره استقراض بین بانکی لندن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس