نراقی ملا احمد

نَراقی، ملا احمد (نراق ۱۱۸۵ـ همان جا ۱۲۴۵ق)
(معروف به فاضل یا صاحب مستند) فرزند ملا محمدمهدی نراقی، مرجع تقلید و شاعر ایرانی. در کاشان نزد پدر، در نجف نزد سید محمدمهدی بحرالعلوم و شیخ جعفر کاشف الغطا و در کربلا نزد صاحب ریاض و میرزا محمدمهدی شهرستانی درس خواند. شیخ مرتضی انصاری، میرزا حبیب الله معروف به میرزابابا، سید محمدتقی بشت مشهدی، ملا محمدحسن جاسبی و نیز برادرش میرزا ابوالقاسم و پسرش ملا محمد نزد او درس خواندند. افزون بر فقه و اصول در تفسیر، کلام، فلسفه، ریاضیات و نجوم نیز تبحر داشت. شعر نیز می گفت و در سروده هایش صفاتی تخلص می کرد. مثنوی طاقدیس او به فارسی معروف است. در ۱۲۰۹ق از عراق به کاشان برگشت و با تشکیل حوزۀ درسی، مرجعیت تقلید مردم را به عهده گرفت؛ حتی فتحعلی شاه قاجار نیز گاه مسائل فقهی را از او استفتا می کرد. حدود بیست کتاب تألیف کرده است. از آثار اوست: مستند الشیعه فی احکام الشریعه؛ عوائدالایام فی مهمات ادلة الاحکام؛ الخزائن المنسق (کشکول)؛ اسرار حج؛ معراج السعادة، در اخلاق به فارسی؛ و شرح رسالة الحساب پدرش. رسالۀ عملیۀ او، وسیلة النجاة نام داشت. دارای رسالۀ عملیه ای دیگر نیز با نام خلاصةالمسائل بوده است. در نجف مدفون است.