نذیذ

لغت نامه دهخدا

نذیذ. [ ن َ ] ( ع اِ ) آنچه از بینی یا دهن برآید. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || ( مص ) کمیز انداختن و شاشیدن. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). شاشیدن یا بیرون آمدن نذیذ. ( المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس