ندیب

لغت نامه دهخدا

ندیب. [ ن َ ] ( ع ص ) پشت نشاندار زخم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). پشتی که در وی نشان زخم باشد. ( ناظم الاطباء ). || جرح ندیب ؛ جراحتی که اثر آن باقی است. ( از منتهی الارب ). زخمی که از وی اثری باقی بود. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

پشت نشاندار زخم یا جرح ندیب جراحتی که اثر آن باقی است .

پیشنهاد کاربران

بپرس