ندوص

لغت نامه دهخدا

ندوص. [ ن ُ ] ( ع مص ) نَدْص. رجوع به نَدْص شود. || بیرون زدن و بزرگ شدن چشم کسی مانند چشمان خبه کرده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس