ندوس

لغت نامه دهخدا

ندوس. [ ن َ ] ( ع ص ) ناقه ای که به چراگاه کم علف راضی باشد. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). ماده شتری که به چراگاه کم علف راضی باشد. ( ناظم الاطباء ). ناقه که به کم ترین مرتع راضی باشد. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس