ندمانی جذیمه

لغت نامه دهخدا

( ندمانی جذیمة ) ندمانی جذیمة. [ ن َ ن َ ج َ م َ] ( اِخ ) نام دو ستاره که فرقدان نیز گویند. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). لیکن در این بیت از متمم بن نویرة الیربوعی که در رثای برادر خویش مالک گفته است :
و کنا کندمانی جذیمة حقبة
من الدهر حتی قیل لن نتصدعا
فلما تفرقنا کأنی و مالکا
لطول اجتماع لم نبت لیلة معا
مقصود از ندمانی جذیمة دو ندیم مالک بن نهم پادشاه حیره ملقب به جذیمةالابرش است به نام مالک و عقیل که چهل سال ندیم وی بودند. رجوع به ثمارالقلوب ثعالبی ص 143 شود.

فرهنگ فارسی

نام دو ستاره که فرقدان نیز گویند .

پیشنهاد کاربران

بپرس