ندح
لغت نامه دهخدا
ندح. [ ن َ / ن ُ ] ( ع اِمص ) بسیاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کثرت. ( اقرب الموارد ). || فراخی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). سعة. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || ( اِ ) زمین فراخ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). نَدْحة. نُدْحة. ( منتهی الارب ). زمین فراخ. ( مهذب الاسماء ). || روی کوه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). سندالجبل. ( المنجد ) ( اقرب الموارد ). ج ، انداح.
ندح. [ ن ِ ] ( ع اِمص ) گرانی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ثقل. ( المنجد ). سنگینی. || ( اِ ) آنچه از دور دیده شود. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید