نخینه

نَخینه[ ۱] ( Hypha ) ( ریسه هم نامیده شده ) یک ساختار رشته ای طویل و شاخه شاخه در قارچ، اوومیست و اکتینوباکتریوم است. [ ۲] نخینه در بیشتر قارچ ها حالت عادی رشد رویشی است و در مجموع به توده های نخینه، جُلینه ( میسِلیوم ) [ ۳] گفته می شود.
در کپک ها با رشد لوله های زایا نخینه ها پدید می آیند. هر نخینه قطری در حدود ۵ تا ۶ میکرون داشته و از یک دیوارهٔ نازک و شفاف و لوله ای تشکیل شده است. یاخته های درون بیشتر نخینه با دیوارک[ ۴] از هم جدا شده اند. در برخی از قارچ ها نخینه ها بدون دیوارک هستند و مواد سیتوپلاسمی به همراه هسته ها درون نخینه روان هستند. [ ۵]
در برخی از کپک های انگلی بخشی از نخینه به شکل اندامی مکشی درآمده است که مکنده[ ۶] نامیده می شوند. کاربرد مکنده ها به درون کشیدن میزبان و بیرون مکیدن مواد غذایی از آن است. این گونه تغییر شکل ها در قارچ های همزیست هم دیده می شود. در این موارد، نخینه های تغییرشکل یافته به درون سامانهٔ ریشه ای قارچ وارد شده و یک قارچ ریشه[ ۷] به وجود می آورند. پدیدآوردن قارچ ریشه به گیاه کمک می کند تا آب و غذا را بهتر جذب کند و در برابر بیماری ها مقاوم تر شود. [ ۸]

نَخینِه (hypha)
رشته ای باریک و معمولاً منشعب که مجموعاً ریسه و اندام های بارده قارچ را تشکیل می دهد. مولکولهای مواد غذایی و سایر مواد از طریق حرکت سیتوپلاسم، معروف به جریان سیتوپلاسمی، در سراسر نخینه ها جابه جا می شوند. نخینه ها معمولاً با افزایش طول در قسمت رأس و با تشکیل انشعاب های جانبی رشد می کنند. نخینۀ قارچ های عالی (آسکومیست ها و بازدیدیومیست ها) از طریق تشکیل دیواره های عرضی یا جدار در بخش هایی از آن تقسیم می شود، در حالی که در قارچ های پست، مثلاً کپک نان، نخینه ها دیوارۀ عرضی ندارند. حتی قارچ های عالی نیز حقیقتاً یاخته ای نیستند، زیرا هر جدار منفذی مرکزی دارد که از طریق آن سیتوپلاسم و حتی هسته می توانند حرکت کنند. دیوارۀ نخینه ها کیتین دارد که نوعی پلی ساکارید است.