نخل یا مُغ'یا مُخ یا مُگ یا مق[ نیازمند منبع] عنوانی است که به گیاهانی از خانواده نخلیان گفته می شود. بیش از همه گیاه خرما به نام درخت نخل معروف است.
گونه نخل خرما در سال ۱۷۵۳ توسط آقای لینه ( Linnaeaus ) نام گذاری علمی و معرفی شد. موطن اصلی نخل، نواحی شبه استوایی با میزان بارندگی کم است که میزان آب جهت آبیاری این گیاه کافی باشد.
گستردگی گونه خرما عمدتاً در نیمکرهٔ شمالی و در کشورهای ایران، پاکستان، عراق، عربستان و سایر کشورهای عربی حاشیهٔ خلیج فارس، همچنین بیشتر کشورهای شمال آفریقا و ایالات متحدهٔ آمریکا است و در نیمکرهٔ جنوبی نیز به طور پراکنده دیده می شود. [ ۲]
نخلستان های ایران در استان های فارس، خوزستان، بوشهر، هرمزگان، کرمان، یزد، کرمانشاه، ایلام و سیستان و بلوچستان پراکنده شده اند. در استان سیستان و بلوچستان خرمای مضافتی و ربی، در استان خوزستان خرمای برحی و گنطار، در استان بوشهر خرمای شکر - کبکاب، در استان کرمان خرمای مضافتی و در استان هرمزگان خرمای مرداسنگ میناب و خرمای پیارم حاجی آباد و خرمای شاهانی جهرم معروفیت بیشتری دارند. [ نیازمند منبع]
تیره نخلیان ( Arecaceae ) گیاهانی هستند درختی، درختچه ای یا بالارونده، خاردار، با برگ های بزرگ و چین خورده، دارای تقسیمات پَری یا پنجه ای؛ گل آذین گوشتدار، پانیکول یا سُنبله، اغلب دارای براکته های اسپات مانند، گل های یک یا دو - جنسی، منظم، ۶ گلپوش آزاد یا پیوستهٔ گوشتدار، ۶ پرچم یا بیشتر، معمولاً ۳ برچهٔ پیوسته و ندرتاً آزاد، یک تخمک، تخمدان فوقانی ۱ تا ۳خانه ای، ۳ تخمک و میوهٔ سته، و گاهی بسیار بزرگ. این گیاهان بومی نواحی گرمسیری هستند. [ ۳] در گویش بندری که در بخش اعظمی از هرمزگان رایج است به این درخت مُغ گفته می شود که کلمه ای باستانی است. [ نیازمند منبع]
در ایران کشت نخل، همزمان با تشکیل حکومت هخامنشیان رونق گرفت. ارقام خرمای ایران بیش از ۴۰۰ رقم است و نقاط کشت خرما عبارتند از: خوزستان، بوشهر، فارس، سیستان و بلوچستان، کرمان، هرمزگان و چندی نواحی دیگر. شمالی ترین نقاط کشت این درخت در ایران، قصر شیرین و درهٔ فرخی در حدود ۱۵کیلومتری شمال غربی خور است.
خرماسانان ( Arecales ) راسته ای نخل مانند با فقط یک تیره و ۱۸۹ سرده و حدود ۲۴۰۰ گونه که برخی از آنها اهمیت اقتصادی دارند؛ با اینکه همه گونه های خرماسانان به جز تعداد کمی، محدود به مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری می شوند، از لحاظ جغرافیایی و شکل ظاهری با یکدیگر فرق دارند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگونه نخل خرما در سال ۱۷۵۳ توسط آقای لینه ( Linnaeaus ) نام گذاری علمی و معرفی شد. موطن اصلی نخل، نواحی شبه استوایی با میزان بارندگی کم است که میزان آب جهت آبیاری این گیاه کافی باشد.
گستردگی گونه خرما عمدتاً در نیمکرهٔ شمالی و در کشورهای ایران، پاکستان، عراق، عربستان و سایر کشورهای عربی حاشیهٔ خلیج فارس، همچنین بیشتر کشورهای شمال آفریقا و ایالات متحدهٔ آمریکا است و در نیمکرهٔ جنوبی نیز به طور پراکنده دیده می شود. [ ۲]
نخلستان های ایران در استان های فارس، خوزستان، بوشهر، هرمزگان، کرمان، یزد، کرمانشاه، ایلام و سیستان و بلوچستان پراکنده شده اند. در استان سیستان و بلوچستان خرمای مضافتی و ربی، در استان خوزستان خرمای برحی و گنطار، در استان بوشهر خرمای شکر - کبکاب، در استان کرمان خرمای مضافتی و در استان هرمزگان خرمای مرداسنگ میناب و خرمای پیارم حاجی آباد و خرمای شاهانی جهرم معروفیت بیشتری دارند. [ نیازمند منبع]
تیره نخلیان ( Arecaceae ) گیاهانی هستند درختی، درختچه ای یا بالارونده، خاردار، با برگ های بزرگ و چین خورده، دارای تقسیمات پَری یا پنجه ای؛ گل آذین گوشتدار، پانیکول یا سُنبله، اغلب دارای براکته های اسپات مانند، گل های یک یا دو - جنسی، منظم، ۶ گلپوش آزاد یا پیوستهٔ گوشتدار، ۶ پرچم یا بیشتر، معمولاً ۳ برچهٔ پیوسته و ندرتاً آزاد، یک تخمک، تخمدان فوقانی ۱ تا ۳خانه ای، ۳ تخمک و میوهٔ سته، و گاهی بسیار بزرگ. این گیاهان بومی نواحی گرمسیری هستند. [ ۳] در گویش بندری که در بخش اعظمی از هرمزگان رایج است به این درخت مُغ گفته می شود که کلمه ای باستانی است. [ نیازمند منبع]
در ایران کشت نخل، همزمان با تشکیل حکومت هخامنشیان رونق گرفت. ارقام خرمای ایران بیش از ۴۰۰ رقم است و نقاط کشت خرما عبارتند از: خوزستان، بوشهر، فارس، سیستان و بلوچستان، کرمان، هرمزگان و چندی نواحی دیگر. شمالی ترین نقاط کشت این درخت در ایران، قصر شیرین و درهٔ فرخی در حدود ۱۵کیلومتری شمال غربی خور است.
خرماسانان ( Arecales ) راسته ای نخل مانند با فقط یک تیره و ۱۸۹ سرده و حدود ۲۴۰۰ گونه که برخی از آنها اهمیت اقتصادی دارند؛ با اینکه همه گونه های خرماسانان به جز تعداد کمی، محدود به مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری می شوند، از لحاظ جغرافیایی و شکل ظاهری با یکدیگر فرق دارند. [ ۴]
wiki: نخلیان