نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین با نام رسمی رئیس مجلس وزیران حکومت ملی فلسطین ( به عربی: رئیس مجلس الوزراء فی السلطة الوطنیة الفلسطینیة ) ، منصب رئیس رسمی دولت تشکیلات خودگردان فلسطین بود که بین سال های ۲۰۰۳ تا ژانویه ۲۰۱۳ یعنی تا زمانی که به صورت رسمی، دولت فلسطین تشکیل شد، فعالیت داشت. برخی هنوز به منصب نخست وزیری در نوار غزه به عنوان نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین اشاره می کنند.
منصب نخست وزیری در سال ۲۰۰۳، برای مدیریت فعالیت های روزمره دولت فلسطین که قبلاً توسط یاسر عرفات انجام می شد، ایجاد شد. این منصب به این دلیل ایجاد شد که هم اسرائیل و هم آمریکا از مذاکره مستقیم با عرفات خودداری کردند. همچنین ساختار اجرایی دولت زیر نظر رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین بود.
نخستین نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین، محمود عباس بود. او در ۱۹ مارس ۲۰۰۳، توسط رئیس تشکیلات، یاسر عرفات نامزد شد. در ۲۹ آوریل، شورای قانونگذاری فلسطین، این انتصاب و دولت او را تأیید کرد. [ ۱] [ ۲] دوره کوتاه عباس با جنگ قدرت با عرفات بر سر کنترل سرویس های امنیتی فلسطین همراه بود و عرفات از واگذاری کنترل به عباس خودداری کرد. این موضوع بسیار مهم بود زیرا نقشه راه برای صلح، طرف فلسطینی را ملزم به توقف حملات خشونت آمیز گروه های مختلف مبارز فلسطینی می کرد، که عرفات از انجام آن خودداری کرد. عباس در ۶ سپتامبر ۲۰۰۳ به دلیل عدم حمایت اسرائیل و آمریکا و همچنین «تحریک داخلی» علیه دولتش از ریاست وزیران استعفا داد. [ ۳] [ ۴]
پس از عباس، در دفتر احمد قریع، که به عنوان رئیس شورای قانونگذاری فلسطین، سرپرست ریاست وزیران شد. عرفات، قریغ را برای این پست معرفی برای تشکیل «دولت اضطراری» در ۱۰ سپتامبر موافقت کرد. [ ۵] [ ۶] فردای آن روز، قریع، تصمیم گرفت یک دولت کامل تشکیل دهد نه یک دولت موقت. [ ۷] [ ۸] عرفات در ۵ اکتبر ۲۰۰۳ با فرمان خود، قریع را به ریاست وزیران منصوب کرد و دولت اضطراری هشت نفره قریع در ۹ اکتبر سوگند یاد کرد. تشکیلات خودگردان تحت سلطه فتح از رای اعتماد به دولت خودداری کرد. عرفات و قریع بر سر تقسیم قدرت های امنیتی بین خود، اساساً موضوع کنترل سرویس های امنیتی فلسطین، که همان موضوعی بود که به استعفای عباس انجامید، در بن بست بودند. موضوع دیگر، مخالفت عرفات با معرفی ژنرال ناصر یوسف به عنوان وزیر کشور از سوی قریع بود که نیروهای امنیتی را کنترل می کرد. [ ۹] در ۴ نوامبر، در حالی که دوره دولت اضطراری در آستانه پایان یافتن بود، با ماندن قریع به صورت موقت موافقت کردند. [ ۹] در ۱۲ نوامبر ۲۰۰۳، دولت موقت با دولت ۲۰۰۳ قریع جایگزین شد که توسط تشکیلات خودگردان تأیید شد. حکم بلعاوی، که به عنوان یک «وفادار عرفات» توصیف می شود، با کنترل نیروهای امنیتی به عنوان وزیر کشور منصوب شد. پس از مرگ عرفات در نوامبر ۲۰۰۴ و پیروزی بعدی محمود عباس در انتخابات ریاست جمهوری فلسطین در ژانویه ۲۰۰۵، که توسط حماس تحریم شد، از قریع خواسته شد تا به سمت خود ادامه دهد و دولت جدیدی تشکیل دهد که در ۲۴ فوریه ۲۰۰۵ انجام شد. در ۱۵ دسامبر ۲۰۰۵، قریع استعفا داد و نبیل شعث، معاون نخست وزیر، سرپرست دولت شد. او ۹ روز بعد با بازگشت قریع به منصب خود، این منصب را از دست داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمنصب نخست وزیری در سال ۲۰۰۳، برای مدیریت فعالیت های روزمره دولت فلسطین که قبلاً توسط یاسر عرفات انجام می شد، ایجاد شد. این منصب به این دلیل ایجاد شد که هم اسرائیل و هم آمریکا از مذاکره مستقیم با عرفات خودداری کردند. همچنین ساختار اجرایی دولت زیر نظر رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین بود.
نخستین نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین، محمود عباس بود. او در ۱۹ مارس ۲۰۰۳، توسط رئیس تشکیلات، یاسر عرفات نامزد شد. در ۲۹ آوریل، شورای قانونگذاری فلسطین، این انتصاب و دولت او را تأیید کرد. [ ۱] [ ۲] دوره کوتاه عباس با جنگ قدرت با عرفات بر سر کنترل سرویس های امنیتی فلسطین همراه بود و عرفات از واگذاری کنترل به عباس خودداری کرد. این موضوع بسیار مهم بود زیرا نقشه راه برای صلح، طرف فلسطینی را ملزم به توقف حملات خشونت آمیز گروه های مختلف مبارز فلسطینی می کرد، که عرفات از انجام آن خودداری کرد. عباس در ۶ سپتامبر ۲۰۰۳ به دلیل عدم حمایت اسرائیل و آمریکا و همچنین «تحریک داخلی» علیه دولتش از ریاست وزیران استعفا داد. [ ۳] [ ۴]
پس از عباس، در دفتر احمد قریع، که به عنوان رئیس شورای قانونگذاری فلسطین، سرپرست ریاست وزیران شد. عرفات، قریغ را برای این پست معرفی برای تشکیل «دولت اضطراری» در ۱۰ سپتامبر موافقت کرد. [ ۵] [ ۶] فردای آن روز، قریع، تصمیم گرفت یک دولت کامل تشکیل دهد نه یک دولت موقت. [ ۷] [ ۸] عرفات در ۵ اکتبر ۲۰۰۳ با فرمان خود، قریع را به ریاست وزیران منصوب کرد و دولت اضطراری هشت نفره قریع در ۹ اکتبر سوگند یاد کرد. تشکیلات خودگردان تحت سلطه فتح از رای اعتماد به دولت خودداری کرد. عرفات و قریع بر سر تقسیم قدرت های امنیتی بین خود، اساساً موضوع کنترل سرویس های امنیتی فلسطین، که همان موضوعی بود که به استعفای عباس انجامید، در بن بست بودند. موضوع دیگر، مخالفت عرفات با معرفی ژنرال ناصر یوسف به عنوان وزیر کشور از سوی قریع بود که نیروهای امنیتی را کنترل می کرد. [ ۹] در ۴ نوامبر، در حالی که دوره دولت اضطراری در آستانه پایان یافتن بود، با ماندن قریع به صورت موقت موافقت کردند. [ ۹] در ۱۲ نوامبر ۲۰۰۳، دولت موقت با دولت ۲۰۰۳ قریع جایگزین شد که توسط تشکیلات خودگردان تأیید شد. حکم بلعاوی، که به عنوان یک «وفادار عرفات» توصیف می شود، با کنترل نیروهای امنیتی به عنوان وزیر کشور منصوب شد. پس از مرگ عرفات در نوامبر ۲۰۰۴ و پیروزی بعدی محمود عباس در انتخابات ریاست جمهوری فلسطین در ژانویه ۲۰۰۵، که توسط حماس تحریم شد، از قریع خواسته شد تا به سمت خود ادامه دهد و دولت جدیدی تشکیل دهد که در ۲۴ فوریه ۲۰۰۵ انجام شد. در ۱۵ دسامبر ۲۰۰۵، قریع استعفا داد و نبیل شعث، معاون نخست وزیر، سرپرست دولت شد. او ۹ روز بعد با بازگشت قریع به منصب خود، این منصب را از دست داد.
