نخجیروان

لغت نامه دهخدا

نخجیروان. [ ن َ جیرْ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) مرد شکاری. شکارانداز. ( جهانگیری ) :
در آن هفته نخجیروانی ز دشت
بدان سو که جرماس بُد برگذشت.
اسدی.

نخجیروان. [ ن َ جیرْ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان نیمور بخش حومه شهرستان محلات ، در 15 هزارگزی مشرق محلات و 5 هزارگزی شمال جاده شوسه دلیجان به خمین ،بر ساحل رودخانه در دامنه معتدل هوائی واقع است و 600 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه لعل بار و رود قم و محصولش غلات و پنبه و میوه صیفی و شغل اهالی زراعت و کرباس بافی است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1 ).

دانشنامه عمومی

نخجیروان روستایی در دهستان باقرآباد بخش مرکزی شهرستان محلات استان مرکزی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۸۴۸ نفر ( ۲۷۶خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس نخجیروان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس