نَخْجَوانی، محمّد (تبریز ۱۲۶۰ـ همان جا ۱۳۴۱ق)
فهرست نویس و مصحح ایرانی. تحصیلات مقدماتی را در مکتب سید حسن ادیب الادبا آموخت. به سفر علاقه داشت و در کنار دادوستد، که پیشه اش بود، نسخ خطی را جمع می کرد؛ در این میان نسخه های منحصر به فردی چون ریاض الجنۀ زنوزی، مجمل فصیحی خوافی، کلیات امیرعلیشیر نوایی و جز آن ها را یافت. با تقی زاده دوست بود و با رضازادۀ شفق حشر و نشر داشت. کتابخانۀ خود را شامل حدود ۳۷۰۰ جلد، از کتاب های خطی و چاپی، به کتابخانۀ ملی تبریز اهدا کرد (۱۳۳۵ش) و تالاری به نام او نامیده شد. مقالات مختلفی از او در مجله های ارمغان و یغما نشریۀ دانشکدۀ ادبیات تبریز به چاپ رسید. از آثارش: فهرست کتب خطی کتابخانه و قرائت خانۀ تبریز (تبریز، ۱۳۴۸ـ۱۳۵۴ش)؛ تصحیح و چاپ دیوان قطران تبریزی (تبریز، ۱۳۳۳ش).
فهرست نویس و مصحح ایرانی. تحصیلات مقدماتی را در مکتب سید حسن ادیب الادبا آموخت. به سفر علاقه داشت و در کنار دادوستد، که پیشه اش بود، نسخ خطی را جمع می کرد؛ در این میان نسخه های منحصر به فردی چون ریاض الجنۀ زنوزی، مجمل فصیحی خوافی، کلیات امیرعلیشیر نوایی و جز آن ها را یافت. با تقی زاده دوست بود و با رضازادۀ شفق حشر و نشر داشت. کتابخانۀ خود را شامل حدود ۳۷۰۰ جلد، از کتاب های خطی و چاپی، به کتابخانۀ ملی تبریز اهدا کرد (۱۳۳۵ش) و تالاری به نام او نامیده شد. مقالات مختلفی از او در مجله های ارمغان و یغما نشریۀ دانشکدۀ ادبیات تبریز به چاپ رسید. از آثارش: فهرست کتب خطی کتابخانه و قرائت خانۀ تبریز (تبریز، ۱۳۴۸ـ۱۳۵۴ش)؛ تصحیح و چاپ دیوان قطران تبریزی (تبریز، ۱۳۳۳ش).