نحیح. [ ن َ ] ( ع اِ ) بانگ و آواز شکم. ( منتهی الارب ) آوازی که در شکم مرد پیچد. ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) شحیح نحیح ؛ از اتباع است. ( منتهی الارب ). بخیل. ( از اقرب الموارد ) ( المنجد ). || ( مص ) گردان شدن آواز در شکم و شُدآمد کردن آن. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
