نحلیه

لغت نامه دهخدا

( نحلیة ) نحلیة. [ ن َ لی ی َ ] ( اِخ ) سنه نحلیة، نام سال دوازدهم است از نزول قرآن به مکه. در این سال سوره نحل ، حِجْر، ابراهیم ، رعد و یوسف نازل شد. ( یادداشت مؤلف ).
نحلیة. [ ن َ لی ی َ ] ( اِخ ) اصحاب حسن بن علی نحلی که امامت را فقط در اولاد امام حسن مجتبی میدانستند و در افریقای شمالی و مرکزی میزیسته اند. ( از ریحانة الادب ج 4 ص 1177 ) ( از الملل و النحل شهرستانی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس