نحطه

لغت نامه دهخدا

( نحطة ) نحطة. [ ن َ طَ ] ( ع اِ ) بیماریی است در سینه اسب و شتر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). علتی است که در سینه اسب و شتر پیدا شود وبهبود نیابد. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). || واحد نحط است. ( المنجد ). رجوع به نحط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس