نحاط

لغت نامه دهخدا

نحاط. [ ن ُ] ( ع اِ ) تردد گریه در سینه بی آشکارگی آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

نحاط. [ ن َح ْ حا ] ( ع ص ) بزرگ منش و متکبر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). متکبری که زفیر برآرد از غضب. ( از اقرب الموارد ). رجوع به نحیط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس