نجث

لغت نامه دهخدا

نجث. [ ن َ ] ( ع مص ) بازکاویدن و تفتیش کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). جستجو کردن از چیزی. ( از اقرب الموارد ). || بر بدی و گمراهی ورغلانیدن قوم را و فریاد خواستن از ایشان. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). فریاد خواستن. ( تاج المصادر بیهقی ).

نجث. [ ن ُ ج ُ / ن ُ ] ( ع اِ ) زره. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). درع. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || غلاف دل. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( مهذب الاسما ). غلاف قلب. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || سرای مرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). خانه مرد. ( اقرب الموارد ). ج ، انجاث.

نجث. [ ن َ ج ِ ] ( ع ص ) بازکاونده. جوینده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). آنکه تتبع در اخبار کند و استخراج کند اخبار را. ( از المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس