نَجاشی، ابوالعباس احمد بن علی (قرن ۵ ق)
محدث و رجالی شیعی. از شاگردان برجستۀ سید مرتضی بود و از محضر جمعی بسیار از مشایخ بزرگ؛ مانند شیخ مفید و تلعکبری و سیرافی و ابن غضائری و سیرافی نیز حدیث شنید و تحصیل علم کرد و به دریافت اجازه نایل آمد و مورد احترام و تجلیل عموم علما از مذاهب مختلف بود. مشهورترین اثرش کتاب رجال است که در آن به شرح احوال مؤلفان شیعه بسنده کرده است و از مهم ترین منابع رجالی به شمار می آید (رجال نجاشی). از دیگر آثارش: کتابَ الجُمُعَة و ما وَرَدَ فیهِ مِنَ الأَعمال؛ کتاب الکوفة و ما فیها من الآثار والفضائل؛ کتاب انساب بنی نصر بن قُعَین ـ از نیاکانش.
محدث و رجالی شیعی. از شاگردان برجستۀ سید مرتضی بود و از محضر جمعی بسیار از مشایخ بزرگ؛ مانند شیخ مفید و تلعکبری و سیرافی و ابن غضائری و سیرافی نیز حدیث شنید و تحصیل علم کرد و به دریافت اجازه نایل آمد و مورد احترام و تجلیل عموم علما از مذاهب مختلف بود. مشهورترین اثرش کتاب رجال است که در آن به شرح احوال مؤلفان شیعه بسنده کرده است و از مهم ترین منابع رجالی به شمار می آید (رجال نجاشی). از دیگر آثارش: کتابَ الجُمُعَة و ما وَرَدَ فیهِ مِنَ الأَعمال؛ کتاب الکوفة و ما فیها من الآثار والفضائل؛ کتاب انساب بنی نصر بن قُعَین ـ از نیاکانش.