( نجاخة ) نجاخة. [ ن َج ْ جا خ َ ] ( ع ص ) امراءة نجاخة؛ زن که از کس وی آوازی برآید وقت جماع. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || زن رشاحه که باربار تری فرج را بردارد، یا زنی که از دهان روده اش آواز برآرد همچو آواز روده ستور. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زنی که پیوسته باید تری کس خود را بردارد، و زنی که از مقعد خود آواز برآرد. ( ناظم الاطباء ). || آن زن که سیر نشود از جماع. ( مهذب الاسما ).
