نجاتی لوغال محمد

دانشنامه آزاد فارسی

نجاتی لوغال، محمد (استانبول ۱۸۷۸ـ آنکارا ۱۹۶۴)
فرزند حسنی افندی، پژوهشگر و مترجم ترکیه ای. دبیر دبیرستان های استانبول (۱۹۰۳ـ۱۹۱۷)، استاد زبان و ادبیات فارسی و ترکی در دانشگاه هامبورگ (میان سال های ۱۹۱۷ـ ۱۹۳۹)، و استاد زبان های کهن شرق در دانشکدۀ زبان، تاریخ و جغرافیای دانشگاه آنکارا (۱۹۴۳ـ۱۹۵۲) بود. مدتی نیز در دانشگاه های بن و فرانکفورت به تحقیق و تدریس پرداخت (۱۹۵۶ـ۱۹۵۲) و از ۱۹۶۰ تا پایان زندگی اش استاد تشریح متون کلاسیک دینی و ترکی در دانشکدۀ الهیات دانشگاه آنکارا بود. از آثارش: مجموعۀ منشآت دورۀ سلطان محمد فاتح، با همکاری عرفان صادق ارزی (استانبول، ۱۹۵۶)؛ ترجمۀ اوامر العلانیه فی امور العلائیه ابن بی بی (۱۹۵۶)؛ ترجمۀ شاهنامۀ فردوسی در چهار جلد (۱۹۴۵ـ۱۹۵۵)؛ ترجمۀ تذکرةالشعرای دولتشاه سمرقندی در دو جلد (۱۹۶۳ـ۱۹۷۰)؛ ترجمۀ تاریخ بیهقی (۱۹۴۹).

پیشنهاد کاربران

بپرس