( نجاءة ) نجاءة. [ ن َ ءَ ] ( ع اِ ) خواهانی. آزمندی. ( آنندراج ). شهوة و شدت نظر سائل به طعام. ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ): نجاءة السائل ؛ خواهانی و آزمندی سائل ، منه الحدیث : ردوا نجاءة السائل باللقمة؛ أی ردوا شدة نظره الی طعامکم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
