نَثْری، شیخ موسی (همدان ۱۲۶۰ـ تهران ۱۳۳۲ش)
نویسندۀ ایرانی رمان های تاریخی. فردی آزادی خواه و معار ف پرور بود و سال ها ریاست ادارۀ کل فرهنگ همدان و دیگر شهرهای غرب کشور را برعهده داشت. کار ادبی اش را با مقاله نویسی برای روزنامه های مشروطه خواهِ اتحاد و الفت آغاز کرد. اما شهرتش به دلیل نوشتن یکی از نخستین رمان های تاریخی فارسی به نام عشق و سلطنت یا فتوحات کوروش کبیر (بمبئی، ۱۲۹۸) است. جلدهای بعدی آن با نام های ستارۀ لیدی و شاهزاده خانم بابلی منتشر شد. نثری در سه گانۀ خود بر این نکته تأکید دارد که سلطنت در مقابل عشق اعتباری ندارد. در رمان افسانۀ طی زمان به تئوری علمی ضبط امواج اصوات و اشکال اشاره می کند او کتابی در حل معادلات جبر دارد و چون مثنوی مولوی را به نثری ساده بازنویسی کرده بود به «نثری» معروف شد.
نویسندۀ ایرانی رمان های تاریخی. فردی آزادی خواه و معار ف پرور بود و سال ها ریاست ادارۀ کل فرهنگ همدان و دیگر شهرهای غرب کشور را برعهده داشت. کار ادبی اش را با مقاله نویسی برای روزنامه های مشروطه خواهِ اتحاد و الفت آغاز کرد. اما شهرتش به دلیل نوشتن یکی از نخستین رمان های تاریخی فارسی به نام عشق و سلطنت یا فتوحات کوروش کبیر (بمبئی، ۱۲۹۸) است. جلدهای بعدی آن با نام های ستارۀ لیدی و شاهزاده خانم بابلی منتشر شد. نثری در سه گانۀ خود بر این نکته تأکید دارد که سلطنت در مقابل عشق اعتباری ندارد. در رمان افسانۀ طی زمان به تئوری علمی ضبط امواج اصوات و اشکال اشاره می کند او کتابی در حل معادلات جبر دارد و چون مثنوی مولوی را به نثری ساده بازنویسی کرده بود به «نثری» معروف شد.