نثارگر. [ ن ِ گ َ ] ( ص مرکب ) افشاننده. نثارکننده. ( ناظم الاطباء ). آنکه بر کسی نثار را بریزد. ( آنندراج ). نثارافشان : باز تیغزبان سخن گهر است سخنم بر سخن نثارگر است.ثنائی ( ازآنندراج ).
