نتنبیدنی

لغت نامه دهخدا

نتنبیدنی. [ ن َ تُم ْ دَ ] ( ص لیاقت ) که تنبیدنی و خراب شدنی نیست. که محکم اساس و استوار است. مقابل تنبیدنی.

فرهنگ فارسی

که تنبیدنی و خراب شدنی نیست که محکم و اساس و استوار است .

پیشنهاد کاربران

بپرس