نتف

لغت نامه دهخدا

نتف. [ ن َ ] ( ع مص ) برکندن موی را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ) ( از معجم متن اللغة ). موی برکندن. ( تاج المصادر بیهقی ). || برکندن پَر و موی و جز آن. ( از المنجد ). || سبک کشیدن کمان را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ) ( از المنجد ). || بهین چیزی برگزیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). بهتری برگزیدن کسی را. ( فرهنگ خطی ).

نتف. [ ن َ ت َ ] ( ع اِ ) آنچه کنده شود از گوشت گرداگرد ناخن. ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ).

نتف. [ ن َ ت ِ ] ( ع ص ) منتفة. ( اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ). منتوف. ( المنجد ): غراب نتف الجناج ؛ بال برکنده. ( از منتهی الارب )( از ناظم الاطباء ). زاغ برکنده بال. ( ناظم الاطباء ).

نتف. [ ن ُ ت َ ] ( ع اِ ) ج ِ نتفة. رجوع به نتفة شود : پس به تعلیم شاهزاده مشغول گشت و آنچه از طُرَف و نتف و نکت و دقایق علوم بوده به بیان وبرهان با او میگفت. ( سندبادنامه ص 51 ). و اتسز نیز رسل فرستاد و تحف و هدایا و نتف. ( جهانگشای جوینی ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع نتفه : صوادرنتف ازکرایم خدر خاطر...درگذرد...

فرهنگ عمید

=نتفه

پیشنهاد کاربران

[ن تف. ]
از علائم و نشانه های اختصاری فرهنگ لغت ها که مخفف کلمه ی نعت تفصیلی ( اسم تفصیل، صفت تفصیلی ) است.
در ضمن نشانه ی اختصاری [ نف. ] به نعت فاعلی ( اسم فاعل، صفت فاعلی ) و [ن مف. ] به نعت مفعولی ( اسم مفعول، صفت مفعولی ) اشاره دارد.
نُتَف: جمع نُتْفه به معنی پاره ای از هر چیز ، قطعه
( ( در نُتَف ِ نکته ی نظمش مبین
با نفسش سحرْ نمایان هند ) )
( تازیانه های سلوک، نقد و تحلیل قصاید سنائی، دکتر شفیعی کدکنی، زمستان ۱۳۸۳، ص 441. )

بپرس