نبیط

لغت نامه دهخدا

نبیط. [ ن َ ] ( اِخ ) گروهی از مردم که در بطایح فرودآمدند. ( منتهی الارب ). گروه نبط که در بطایح میان عراقین فرودآمدند. ( ناظم الاطباء ) ( از بحر الجواهر ). رجوع به نبط و نبطی شود.

نبیط. [ ن َ ] ( ع اِ ) آبی که خارج شوداز چاه چون آن را حفر کنند. ( از معجم متن اللغة ).

پیشنهاد کاربران

بپرس