( نبیثة ) نبیثة. [ن َ ث َ ] ( ع اِ ) خاک جوی و چاه. ( از تاج العروس ). خاکی که با حفر چاه یا نهر برآورند، یا خاکی که در پیرامون چاه یا جوی باشد. ( از اقرب الموارد ). خاک و گل و لجنی که از تک چاه یا از تک جوی برآورند. ( ناظم الاطباء ). خاک که از چاه برآورند. ( از مهذب الاسماء ). ج ،نبائث. || سِر. راز. ( از اقرب الموارد ). || کینه که در سینه نهان بود. ( از معجم متن اللغة ) ج ، نبائث. یقال : ظهرت نبائثهم و لم تخف خبائثهم. ( اقرب الموارد ). || نبیثة السبع؛ گوشتی که جانوران در خاک پنهان کنند، ذخیره وقت حاجت و ضرورت را. ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ).
