دو واژهٔ نبی و رسول در قرآن در مواردی با هم یا به صورت جداگانه بکار رفته است. در بعضی احادیث و تفاسیر تعاریف متفاوتی برای این دو ذکر شده است. در فارسی نبی به «پیامبر» و رسول به «فرستاده» ترجمه می شود.
... [مشاهده متن کامل]
در چند آیه از قرآن نبی و رسول در کنار هم آمده اند، و برخی مفسرین از جمله علامه طباطبائی و صاحب مجمع البیان در ذیل آن ها در مورد معنای متفاوت نبی و رسول بحث کرده اند، برای نمونه:
آیه اول:
( به عربی: وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ وَ لا نَبِیٍّ إِلاَّ إِذا تَمَنَّی أَلْقَی الشَّیْطانُ فی أُمْنِیَّتِهِ فَیَنْسَخُ اللَّهُ ما یُلْقِی الشَّیْطانُ ثُمَّ یُحْکِمُ اللَّهُ آیاتِهِ وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ )
ترجمه ( قمشه ای ) : و ما پیش از تو هیچ رسول و پیمبری نفرستادیم جز آنکه چون آیاتی ( برای هدایت خلق ) تلاوت کرد شیطان ( جنس و انس ) در آن آیات الهی القاء دسیسه کرد، آن گاه خدا شیطان القاء می کند محو و نبود می سازد سپس آیات خود را محکم و استوار می گرداند، وحدت دانا ( به حقایق امور ) و درستکار ( در نظام عالم ) است.
آیه دوم:
( به عربی: وَ اذْکُرْ فیِ الْکِتَابِ إِسمَاعِیلَ إِنَّهُ کاَنَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَ کاَنَ رَسُولًا نَّبِیًا )
ترجمه ( قمشه ای ) : و یاد کن در کتاب خود شرح حال اسماعیل را که بسیار در وعده صادق و رسول و پیغمبری بزرگوار بود.
آیه سوم:
( به عربی: وَ اذْکُرْ فیِ الْکِتَابِ مُوسیَ إِنَّهُ کاَنَ مُخلَصًا وَ کاَنَ رَسُولًا نَّبِیًا )
ترجمه ( قمشه ای ) : و یاد کن در کتاب خود شرح حال موسی را که او بنده ای برگزیده و رسولی بزرگ و معبوث به پیمبری بود.
دو واژه «نبی» و «رسول» در آیه های مختلف قرآن به برخی شخصیت ها نسبت داده شده است، اما مسلمانان باور دارند که قرآن از همه پیامبران نام نبرده است و به پیامبری افراد دیگری نیز، غیر از آنچه در قرآن ذکر شده است، باور دارند. برخی از آیات قرآن چون آیه های ذیل مبنای این عقیده را تشکیل می دهند و به این موضوع اشاره دارند:
و مسلماً پیش از تو فرستادگانی را روانه کردیم برخی از آنان را بر تو حکایت کرده ایم و برخی از ایشان را بر تو حکایت نکرده ایم و هیچ فرستاده ای را نرسد که بی اجازه خدا نشانه ای بیاورد پس چون فرمان خدا برسد به حق داوری می شود و آنجاست که باطلکاران زیان میکنند.
... [مشاهده متن کامل]
در چند آیه از قرآن نبی و رسول در کنار هم آمده اند، و برخی مفسرین از جمله علامه طباطبائی و صاحب مجمع البیان در ذیل آن ها در مورد معنای متفاوت نبی و رسول بحث کرده اند، برای نمونه:
آیه اول:
( به عربی: وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ وَ لا نَبِیٍّ إِلاَّ إِذا تَمَنَّی أَلْقَی الشَّیْطانُ فی أُمْنِیَّتِهِ فَیَنْسَخُ اللَّهُ ما یُلْقِی الشَّیْطانُ ثُمَّ یُحْکِمُ اللَّهُ آیاتِهِ وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ )
ترجمه ( قمشه ای ) : و ما پیش از تو هیچ رسول و پیمبری نفرستادیم جز آنکه چون آیاتی ( برای هدایت خلق ) تلاوت کرد شیطان ( جنس و انس ) در آن آیات الهی القاء دسیسه کرد، آن گاه خدا شیطان القاء می کند محو و نبود می سازد سپس آیات خود را محکم و استوار می گرداند، وحدت دانا ( به حقایق امور ) و درستکار ( در نظام عالم ) است.
آیه دوم:
( به عربی: وَ اذْکُرْ فیِ الْکِتَابِ إِسمَاعِیلَ إِنَّهُ کاَنَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَ کاَنَ رَسُولًا نَّبِیًا )
ترجمه ( قمشه ای ) : و یاد کن در کتاب خود شرح حال اسماعیل را که بسیار در وعده صادق و رسول و پیغمبری بزرگوار بود.
آیه سوم:
( به عربی: وَ اذْکُرْ فیِ الْکِتَابِ مُوسیَ إِنَّهُ کاَنَ مُخلَصًا وَ کاَنَ رَسُولًا نَّبِیًا )
ترجمه ( قمشه ای ) : و یاد کن در کتاب خود شرح حال موسی را که او بنده ای برگزیده و رسولی بزرگ و معبوث به پیمبری بود.
دو واژه «نبی» و «رسول» در آیه های مختلف قرآن به برخی شخصیت ها نسبت داده شده است، اما مسلمانان باور دارند که قرآن از همه پیامبران نام نبرده است و به پیامبری افراد دیگری نیز، غیر از آنچه در قرآن ذکر شده است، باور دارند. برخی از آیات قرآن چون آیه های ذیل مبنای این عقیده را تشکیل می دهند و به این موضوع اشاره دارند:
و مسلماً پیش از تو فرستادگانی را روانه کردیم برخی از آنان را بر تو حکایت کرده ایم و برخی از ایشان را بر تو حکایت نکرده ایم و هیچ فرستاده ای را نرسد که بی اجازه خدا نشانه ای بیاورد پس چون فرمان خدا برسد به حق داوری می شود و آنجاست که باطلکاران زیان میکنند.
