نبکا

نبکا ( واژه ای عربی به معنای تپه کوچک ) عارضه ای از حاصل تعامل فرسایش بادی، خیسی منطقه و پوشش گیاهی است؛ بدینصورت که وجود گیاه، در مسیر حمل و ترانزیت فرسایشی بادی مانع ایجاد می کند و باعث می گردد که در پای گیاه، ماسه جمع شود و به مرور زمان تله ای از ماسه با تاجی از پوشش گیاهی ایجاد می گردد که به آن نبکا یا تلهٔ گیاهی گفته می شود. [ ۱] .
نبکاها عموما در سطح همواری می رویند که میزان ماسهٔ آن متوسط و سطح آب زیر زمینی آن بالا یا رطوبت کافی برای رشد گیاه در آن فراهم باشد. عناصر تشکیل دهندهٔ نبکا شامل ماسه لای، رس و سیلت است. [ ۲] . [ ۳] .