نُبهانی، تقی الدّین (۱۹۰۹ـ۱۹۷۷)
نُبهانی، تقی الدّین
بـــنیــادگــــذار حـزب التــحریرالاسلامی (حزب آزادی بخش اسلامی در اردن و فلسطین). در ۱۹۳۲م از دانشگاه الازهر، مدرک لیسانس گرفت و پس از آن معلم مدرسه ای در نوار غربی شد و در ۱۹۴۵م، به قضاوت در دادگاه شرعی رام الله پرداخت. پس از جنگ فلسطین در ۱۹۴۸م به سوریه گریخت و پس از مدتی به عنوان قاضی تجدیدنظر به رام الله بازگشت و در ۱۹۵۰م، از شغل خود استعفا کرد. مدتی با حزب بعث هم نوا شد و سپس به اخوان المسلمین پیوست تا در ۱۹۵۲م، حزب التحریر را تشکیل داد. در ۱۹۷۶م، دولت اردن فعالیت های این حزب را ممنوع کرد و نبهانی به دمشق و سپس بیروت رفت. او با اندیشه های اعتدالی اخوان المسلمین در سازش با دولت های عرب مخالف بود و بر آراء و اراده مردم در تشکیل نهادهای عالی حکومتی و جهت دهی سیاست ها تأکید می ورزید. وی در کتاب التَکَتُّل الحزبی (تشکل و همکاری حزبی)، سیاست تعدد و تکثر احزاب را مترادف امروزی فرضیۀ امربه معروف و نهی ازمنکر می داند. علاوه بر این کتاب، کتاب های الشخصیةالاسلامیة، نظام الحکم فی الاسلام (نظام حکومتی در اسلام) از آثار مهم اوست.
نُبهانی، تقی الدّین
بـــنیــادگــــذار حـزب التــحریرالاسلامی (حزب آزادی بخش اسلامی در اردن و فلسطین). در ۱۹۳۲م از دانشگاه الازهر، مدرک لیسانس گرفت و پس از آن معلم مدرسه ای در نوار غربی شد و در ۱۹۴۵م، به قضاوت در دادگاه شرعی رام الله پرداخت. پس از جنگ فلسطین در ۱۹۴۸م به سوریه گریخت و پس از مدتی به عنوان قاضی تجدیدنظر به رام الله بازگشت و در ۱۹۵۰م، از شغل خود استعفا کرد. مدتی با حزب بعث هم نوا شد و سپس به اخوان المسلمین پیوست تا در ۱۹۵۲م، حزب التحریر را تشکیل داد. در ۱۹۷۶م، دولت اردن فعالیت های این حزب را ممنوع کرد و نبهانی به دمشق و سپس بیروت رفت. او با اندیشه های اعتدالی اخوان المسلمین در سازش با دولت های عرب مخالف بود و بر آراء و اراده مردم در تشکیل نهادهای عالی حکومتی و جهت دهی سیاست ها تأکید می ورزید. وی در کتاب التَکَتُّل الحزبی (تشکل و همکاری حزبی)، سیاست تعدد و تکثر احزاب را مترادف امروزی فرضیۀ امربه معروف و نهی ازمنکر می داند. علاوه بر این کتاب، کتاب های الشخصیةالاسلامیة، نظام الحکم فی الاسلام (نظام حکومتی در اسلام) از آثار مهم اوست.
wikijoo: نبهانی،_تقی_الدین_(۱۹۰۹ـ۱۹۷۷)