نبناد

لغت نامه دهخدا

نبناد. [ ن َ ] ( اِ ) بمعنی طلق نفس است ، و آن آزاد بودن و حذر کردن باشد از موضع تهمت و ارتکاب فواحش. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). احتیاط و احتراز از محل تهمت و از ارتکاب فواحش. عصمت و بی گناهی. ( از ناظم الاطباء ). ظاهراً برساخته فرقه آذرکیوان است. ( حاشیه معین بر برهان قاطع ).

پیشنهاد کاربران

بپرس